روزنامه جمهوري اسلامي امروز در سرمقالهاي با عنوان «كارتن خوابها يا كارتن خوابي؟» به بررسي اين معضل اجتماعي پرداخته است.نگارنده در اين مقاله نابسامانيهاي اقتصادي، تقسيم نامناسب بودجه كشور را برخي از علل مهم بروز اين معضل اجتماعي در جامعه بيان كرده است. به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، در اين سرمقاله آمده است: چند روزي است كه موضوع كارتن خوابها بر سر زبان مسولين است. ن
شايد سرماي زودرس و شديد امسال كه موجب جان باختن تعدادي از اين افراد شده و بقيه آنها را به تكاپوي دست يافتن به سرپناه و يا امكاناتي براي نجات جان خود انداخته، عامل اصلي مطرح شدن اين قشر از افراد جامعه باشد. عامل مطرح شدن اين موضوع هر چه باشد، بهرحال بايد آنرا به فال نيك گرفت و علاوه بر اقداماتي كه دولتمردان براي كمك به اين قشر ميكنند كنكاشي نيز در علل بروز اين معضل اجتماعي نمود.هر چند مطرح شدن اين قشر بگونهاي كه در بالاترين سطوح اجرايي به آنها توجه حمايتي شود تازگي دارد، لكن در صفحات مطبوعات و در محافل مردمي همواره اين موضوع مطرح بوده و البته هيچگاه مورد توجه مسولان قرار نميگرفت. ايكاش فقط نكته اين بود كه مورد توجه قرار نميگرفت، متاسفانه در مواردي مطرح شدن اين موضوع موجب خشم و غضب مسؤولين بعي دستگاهها شده و آنها را به عكسالعملهاي تند و البته غيرمنطقي وادار كرده است. اكنون كه اين موضوع در بالاترين سطح اجرائي مورد توجه است. با بهرهگيري از اين فرصت، چند نكته اساسي را مطرح ميكنيم بدان اميد كه مورد تامل قرار گيرد و زمينهساز اقداماتي در جهت حل اين معضل شود.نكته اول اين است كه با تزريق پول به اين بخش و حل مقطعي اين مشكل، هرگز به نتيجه نخواهيم رسيد. شايد امسال با توصيهاي كه از ناحيه بعضي بزرگان شده، با صرف مقداري پول، براي مدتي مشكل كارتن خوابها حل شود و يا لااقل مشكل تعدادي از كارتنخوابها حل شود، اما قطعا مشكل كارتن خوابي حل نخواهد شد.اين معضل به نابساماني هاي اقتصادي مربوط ميشود و تا اقتصاد به سامان نيايد، نه تنها اينگونه معضلات از بين نميروند، بلكه با زايندگيهائي كه دارند هر روز افزايش مييابند و معضلات جديدتري را نيز پديد ميآورند تا زماني كه گرانيهاي بيمهار مردم را به دنبال خود ميكشاند و هيچ كس نميتواند براي آينده خود برنامهريزي مشخص نمايد اين وضعيت نيز وجود خواهد داشت. بيكاري، اعتياد و ناهنجاريهاي اجتماعي زائيده نابساماني اقتصادي هستند و لشكر كارتنخوابها را افزايش ميدهند، براي جلوگيري از اين زايش و افزايش بايد اقدامي ريشهاي در جهت ساماندهي به اقتصاد كشور بعمل آيد.نكته دوم به چگونگي تقسيم بودجه كشور درچارچوب اقتصاد فعلي مربوط ميشود. اقداماتي از قبيل تخصيص ميلياردها تومان به باشگاههاي ورزشي كه خود درآمدزا هستند، دادن ميلياردها تومان در سال به احزاب سياسي و صرف سالانه ميلياردها تومان براي مراكز بيخاصيت و حتي مشكلداري از قبيل مركز گفتوگوي تمدنها و ... آنهم در شرايطي كه ميليونها نفر در كشور دچار مشكلاتي از قبيل بيخانماني، گرسنگي و سوء تغذيه هستند، به هيچ وجه قابل توجيه نيست. حتي اگر توجيهي براي اصل اين تخصيصها و صرف بودجه كشور در اين راهها وجود داشته باشد، مربوط به زماني است كه ميليونها نفر در همين كشور زير خط فقر قرار نداشته باشند.بنابراين، اگر ارادهاي براي حل مشكلات مقطعي مستمندان وجود داشته باشد، بايد تا زماني كه فقير، گرسنه و بيسرپناهي در كشور وجود دارد، از سرازير شدن بودجه كشور به جيب احزاب سياسي و باشگاههاي ورزشي و مراكز بيخاصيت يا مسالهدار خودداري و حتي جلوگيري گردد.و سومين نكته اينست كه در يك كشور داراي هزاران نفر كارتن خواب، موجب شرمندگي فراوان است كه مسؤولان و دولتمردان در همايشها و جلسات خود هزينههاي كلاني براي خريد گل و شيريني و هدايا و غذا و هتل صرف ميكنند، اگر همين اقدام را از هزينههاي جاري كشور كسر نمائيم و در جلسات و همايشها به چاي و حداقل پذيرائي اكتفا شود، قطعا هزينه حل مشكلات همه كارتنخوابها تامين خواهد شد.متاسفانه گرايش به تجملات و صرف هزينههاي غيرضروري دركشور توسط دستگاههاي دولتي رو به افزايش است و تا چنين روندي وجود دارد، قطعا نه تنها مشكل كارتن خوابها حل نخواهد شد بلكه هر روز بر كارتن خوابها و افراد خياباني افزوده خواهد گرديد.اگر در كشور ارادهاي براي مبارزه با اين پديده ننگين وجود دارد بايد بنا را بر ريشه كن ساختن «كارتن خوابي» بگذارد نه حل مقطعي مشكل «كارتن خوابها»، زيرا اين مبارزه با معلول است و آن مبارزه با علت و طبيعي است كه مبارزه با معلول راه به جائي نخواهد برد.ن
Afshin Irani || 13:05